برخی از آتل فایبرگلاس از داروخانه ها، فروشگاه های ورزشی و خرده فروشی های آنلاین در دسترس هستند.
با این حال، قبل از خرید، ایده خوبی است که از یک متخصص مراقبت های بهداشتی (مانند کاردرمانگر، فیزیوتراپیست یا دست درمانگر) مشاوره بگیرید.
هر یک از اعضای تیم مراقبت های بهداشتی، از جمله پزشک یا پرستار روماتولوژی می تواند شما را به این خدمات ارجاع دهد.
درمانگر شما ممکن است بتواند یک اسپلینت تهیه کند یا ترتیبی دهد که متخصص ارتوتیست برای نیازهای خاص شما طراحی کند.
شما نباید آتل های دیگران را قرض بگیرید یا از آنها استفاده کنید، یا اجازه دهید آنها از شما استفاده کنند، زیرا ممکن است مناسب نباشند.
آتل از شکستگی استخوان یا آسیب های دیگر محافظت می کند. اگر یک آتل متحرک دارید، دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید و فقط در صورتی که پزشکتان می گوید می توانید آتل را بردارید.
بیشتر آتل ها قابل تنظیم هستند. پزشک به شما نشان می دهد که چگونه این کار را انجام دهید و به شما خواهد گفت که چه زمانی ممکن است نیاز به تنظیم اسپلینت داشته باشید.
بسیاری از آتل ها از پیش ساخته شده اند. پزشک شما همچنین ممکن است یک آتل از گچ یا فایبر گلاس بسازد. برخی از آتل ها دارای بالشتک بادی داخلی هستند. پدهای هوا برای نگه داشتن ناحیه آسیب دیده در جای خود باد می شوند.
به طور کلی، هر قالب یا آتل دارای یک لایه محافظ بین فایبرگلاس گچ و پوست است. این معمولاً پنبه است، اگرچه ممکن است از مواد مصنوعی مانند ابریشم مصنوعی استفاده شود.
همچنین ممکن است از یک جوراب پنبه ای محافظ برای جلوگیری از بیرون آمدن بالشتک از زیر گچ استفاده شود.
هم فایبرگلاس و هم گچ باید خیس باشند تا کار کنند. پزشک یا متخصص گچ، رول یا نوارها را در یک سطل آب فرو می‌کند و سپس آن را روی بالشتک روی بازو یا پا قرار می‌دهد.
گچ باید به اندازه کافی بازو یا پا را بپوشاند تا ایمن بماند و حداکثر حمایت را از ناحیه آسیب دیده حفظ کند. اغلب، این بدان معناست که گچ باید از هر دو مفصل در بالا و پایین آسیب امتداد یابد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.