بیشتر ساعتهای برجک ساعت را روی زنگ میزنند، این قطار ضربهای است که چکش زنگ را به کار میگیرد.
یک اهرم در قطار ضربهای به پایین کشیده میشود و برای هر ضربه زنگ ساعت چوبی یک بار رها میشود، این اهرم سیمی را میکشد که به سمت ناقوس بالای ساعت میرود.
در اینجا یک چکش سنگین را بلند می کند که سپس در قسمت بیرونی زنگ می افتد. فنر چک، چکش را درست از زنگ نگه میدارد، به طوری که وقتی چکش ضربه خورد، زنگ کاملاً به صدا درآید.
اگر زنگ مستقیماً بالای ساعت نباشد، از میل لنگ زنگ اندازه لباس بافتنی نوزاد برای انتقال کشش سیم به محل صحیح استفاده می شود.
چند ساعت برجک دارای جک هایی هستند که ساعت ها را نشان می دهند، این ها فیگورهای تزئینی هستند که بازوهایشان برای به صدا درآمدن زنگ ها حرکت می کنند.

هر دو قطار حرکتی و اعتصابی بسیار شبیه هستند. قطار ضربهای نیز با یک وزنه نیرو میگیرد، اما معمولاً سنگینتر از قطار پیشرو است، زیرا باید کار بیشتری انجام دهد.
هیچ راه فراری در قطار ضربهگیر وجود ندارد، اما یک مگس دو پره به سرعت میچرخد، تیغههایش برای کنترل سرعت ضربه، هوا را میکوبند.
برای زدن تعداد ضربات صحیح، یکی از دو دستگاه، چرخ شمار ماهی قزل آلا یا قفسه استفاده می شود.
یک چرخ شمارنده دارای بریدگی هایی در فواصل مختلف دور لبه خود است که فاصله آنها به گونه ای است که قطار ضربه ای ابتدا برای یک ضربه حرکت می کند و متوقف می شود.
سپس، هنگامی که در ساعت بعد حرکت می کند، دو ضربه میوه آرایی سیب می دود و متوقف می شود.
و به همین ترتیب تا ساعت دوازده. با ضربه زدن قفسه، قفسه که مانند قسمتی از چرخ دنده به نظر می رسد، با هر ضربه زنگ توسط یک دندان بالا می رود، تا زمانی که به طور کامل بلند شد، ضربه متوقف می شود.
برای کنترل تعداد صحیح ضربات، قفسه مجاز است مقدار مناسبی را توسط یک بادامک مخصوص شکل به نام حلزون رها کند. به یکی نگاه کنید متوجه می شوید که چرا به آن می گویند حلزون!
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.