داده های جدول 2 نشان داد که 98.3 درصد از زعفران کاران دانش درستی در مورد اقداماتی مانند میزان بذر در جریب و مواد شیمیایی مورد استفاده برای کنترل موش داشتند.
همچنین 97.5 تا 95.5 درصد زعفران کاران در مورد اقداماتی زعفران گلخانه ای مانند وزن مناسب بنه های اندازه بذر، شکل توصیه شده بنه، روش کاشت توصیه شده، خاک کردن، پوسته شکستن پس از کاشت و سالیانه و نحوه برداشت اطلاعات صحیحی داشتند.
بیش از 90.0 درصد زعفران کاران در مورد روش هایی مانند ماه مناسب زعفران سرگل سحرخیز برای کاشت، فاصله ردیف به ردیف، روش های پس از برداشت، مواد شیمیایی مورد استفاده برای تیمار بذر، زمان مناسب برداشت و فاصله بوته تا بوته آگاهی صحیح داشتند.
بیش از 50.0 درصد زعفران‌کاران در مورد کود دامی توصیه‌شده، ارتفاع پشته، پتانسیل آبیاری، مواد شیمیایی مورد استفاده برای کنترل آفات و بیماری‌ها، دوز اوره و دوز فسفات دی آمونیوم اطلاعات صحیحی داشتند.
آگاهی را می توان به این واقعیت نسبت داد که زعفران یک محصول تجاری زعفران نگین قائنات با بازده بالقوه بالا برای کشاورزان در نظر گرفته می شود که ممکن است آنها را برای یادگیری بیشتر در مورد فن آوری های کشت محصول ترغیب کند.
علاوه بر این، می توان به این نکته نیز اشاره کرد که کشاورزان منطقه مورد مطالعه برای مدت طولانی درگیر کشت محصول هستند و تجربه گذشته آنها در کشت محصول نیز باید بر سطح آگاهی فعلی آنها افزوده باشد.
بنابراین 35.8 عملکرد دقیق در هکتار و تنها 7 درصد از زعفران کاران زعفران گلستان توانایی شناسایی آفات یا بیماری های حمله کننده به مزارع خود را داشتند در حالی که هیچ یک از کشاورزان چیزی در مورد عوامل بیولوژیکی کنترل آفات و بیماری ها نمی دانستند.
این امر نشان دهنده عدم ارتباط ترویجی و آموزش علمی زعفران کاران با ارگان های دولتی است. این به دلیل عدم آگاهی، تماس با گسترش، مشارکت ترویج و مشارکت رسانه های جمعی است.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.